Wednesday, May 9, 2007

"Λοιπόν, άκου μωρό μου"

(...) Εκτός αυτού, επέτυχες να ακουστείς στο πιο θλιβερό επάγγελμα, τη δημοσιογραφία, η οποία σαν την πουτανιά σε κατασπαράζει, κατατρώγοντάς σου ό,τι ουσιαστικό έχεις, και δε σου αναπληρώνει τίποτα. Έγινες, λοιπόν, ένας καλός δημοσιογράφος -μα αυτό δε μετράει, ο χρόνος θα το κονιορτοποιήσει γρήγορα.

-Σας φαίνομαι κατασπαραγμένος λοιπόν!

Βεβαίως! Κι ακόμα είσαι στα μισά του δρόμου! Τι σου μέλλεται αργότερα, δεν μπορείς να φανταστείς. Κι επειδή καταλαβαίνω ότι είσαι μια σχετικά καλή πάστα και έχεις μερικές ευαισθησίες, σου λέω ότι θα πάθεις πολλά.

-Σαν τι;

Θα γίνεις ένα τενεκεδάκι, ένας ασήμαντος άνθρωπος, ο οποίος, μη θέλοντας ποτέ να το παραδεχτεί, θα βρίσκει διάφορους μικροπαραγοντισμούς για να επιβιώνει. (...)

(απόσπασμα συνομιλίας ανάμεσα στον Ντίνο Χριστιανόπουλο και τον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο, από το βιβλίο του τελευταίου "Αντίο παλιέ κόσμε!", εκδόσεις Δρομέας, Αθήνα 1999)

No comments: